Psalms 6
1[برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود] ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما و مرا در خشم خویش تأدیب مکن! 2ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمردهام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، 3و جان من بشدت پریشان است. پس تو ای خداوند، تا به کی؟ 4ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجات بخش! 5زیرا که در موت ذکر تو نمیباشد! در هاویه کیست که تو را حمد گوید؟ 6از نالهٔ خود واماندهام! تمامی شب تختخواب خود را غرق میکنم، و بستر خویش را به اشکها تر میسازم! 7چشم من از غصه کاهیده شد و بهسبب همهٔٔ دشمنانم تار گردید. 8ای همهٔٔ بدکاران از من دور شوید، زیرا خداوند آواز گریهٔٔ مرا شنیده است! 9خداوند استغاثهٔ مرا شنیده است. خداوند دعای مرا اجابت خواهد نمود. 10همهٔٔ دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند شد. روبرگردانیده، ناگهان خجل خواهند گردید.
Copyright information for
PesOV